Bondekoschool, Wakiso Kayunga Uganda.
Voorbereiding
Mijn keuze viel snel voor Afrika. Toen ik 13 jaar was bezocht ik Malawi voor 2 weken. Er ontstond een voorliefde voor de mensen die er wonen, maar ook voor de Afrikaanse cultuur. Malawi was niet mogelijk en via stichting Bondeko kwam ik bij Uganda terecht. Medio oktober 2015 begon de voorbereiding voor mijn stage en had ik meerdere afspraken met Rixt Lanting. Zij is de vertegenwoordiger voor studenten die vanuit Nederland een stage willen lopen in Uganda. Naast dat zij mij enthousiast maakte, gaf zij mij ook veel informatie en uiteindelijk hielp zij mij het hele traject intensief.
Belangrijk voor een stage in Afrika, is dat je vroeg begint met de voorbereiding, want er moet ontzettend veel worden geregeld. Denk aan vaccinaties, paspoort, zorgverzekering, reisverzekering, documenten voor school, geld inzamelen, vliegtickets, bagage, enzovoort. Rixt heeft ook veel geholpen en gedaan. Voor de stage zelf hoef je binnen Stichting Bondeko niet te betalen, maar verwachten ze wel dat je een actie bedenkt waarmee je minimaal 300 euro ophaalt. Dit is makkelijk te behalen. Zelf organiseerde ik een loterij waarmee ik meer dan 700 euro heb opgehaald.
Echt voorbereiden op de stage in Uganda kun je niet. Natuurlijk kun je leermiddelen meenemen en andere spulletjes, maar wat kun je verwachten? Die vraag moet je misschien wel niet willen beantwoorden. Laat alles op je af komen. Uganda had mijn voorkeur omdat ik een sprong in het diepe wilden wagen, mijn rugzak wilde vullen met nieuwe ervaringen, ik wilde terug vallen op mijn eigen creativiteit, de academische Engelse taal beter beheersen en intensief kennis maken met een nieuwe cultuur.
Op 26 februari stond ik om 5 uur s’ ochtends op. Het avontuur zou echt gaan beginnen. Samen met familie en vrienden naar het vliegveld. De laatste knuffel en gaan. Een stage, die uiteindelijk onvergetelijk zou worden.
Uganda je bent het!
Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Entebbe, was alles goed georganiseerd. De school waar ik stage heb gelopen word geleid door een Nederlandse man: Theo. Hij heeft in Uganda een hele grote boerderij, waar hij veel Ugandezen werk biedt. Naast Theo bestaat de Bondeko school uit enkel leerkrachten, die uit Uganda komen. Een hele vrolijke man die voor Theo werkte had een bordje vast met Derk. Het was nu echt begonnen. Dat was ook te merken aan de temperatuur, deze was rond de 25 graden, terwijl het 11 uur in de avond was. Van Februari tot en met mei zijn de temperaturen lekker in Uganda, soms is het net te warm, maar dat went wel. In Maart en April is het regenseizoen en kan het flink regenen, maar meestal is dit in de ochtend en komt in de middag het zonnetje door. Dat geeft de kans om met de kinderen naar buiten te gaan en daar opdrachten te doen.
Ik kwam op vrijdagavond aan en op zondag zou ik met Derrick, een naamgenoot, en werknemer van Theo Wakiso bezoeken. Dit is een stadje op ongeveer 5 kilometer van Kayunga af. De plaats waar de school is en ook het appartement waar je slaapt. Dit appartement is heel fijn en luxe voor Ugandese begrippen. Een normale wc, een normale douche, internet (waar je in verhouding weer veel voor betaald en het is geen wifi), twee slaapkamers, kookplaat. Het is groot en heerlijk om te verblijven.
Wakiso is een stad met een grote groente en fruitmarkt, maar ook kun je hier andere producten kopen. Kayunga heeft ook een paar kleine supermarktjes waar je basisproducten kun kopen zoals yoghurt, melk en brood. Die zondag bezocht ik Kampala, de hoofdstad van Uganda, en één grote choas. Elke dag komen er 12 miljoen mensen deze stad in, die er meestal dezelfde avond ook weer uit gaan.
De eerste keer in Kampala is dus chaos, maar langzamerhand doordat ik er bijna elke week kwam, werd het een hele fijne stad. Natuurlijk moet je op je spullen letten en natuurlijk is het niet overal veilig, maar de meeste mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Er hangt een fijne sfeer en op je boda boda kun je door de hele stad. Dit is een soort scootertje waarmee je goedkoop door de hele stad kunt. We is aan te raden om Kampala niet s’ nachts te bezoeken. Enkele leuke plaatsen in Kampala zijn: garden city (luxe mall), Nakumatt, Acacia Mall, er zijn verschillende leuke parken, Javas, High Table, Tank Hill en ga zo nog maar eventjes door. Ook aan te raden is om met Walter Boda Boda company in contact te komen. Wil je namelijk Uganda zien? Dan moet je bij hem zijn!
Ondertussen was ik vier dagen in Uganda en op maandag stond mijn eerste dag gepland. Het onderwijs is in Uganda echt totaal anders. Een leerkracht vertelt meestal iets en de leerlingen nemen die over of zeggen het na. Toch zie je dat kinderen met plezier naar school gaan en ook leerkrachten willen graag leren hoe het beter kan. De Ugandese pabo duurt namelijk maar een jaar, dus leerkrachten leren veel van studenten. De eerste dag heb ik geobserveerd en ben ik met kinderen in contact gekomen. De tweede dag kon ik al niet wachten om mijn eerste les te geven. In Uganda heb je geen leermiddelen of een digibord. Je moet totaal terugvallen op je eigen creativiteit en dit is nou precies wat ik wilde. Ik stond zelf in P3 dit is vergelijkbaar met groep 5 in Nederland. Kinderen gaan naar school als ze 6 zijn: P1 en eindigen in p7. Door de weken heen heb ik wel voor alle klassen gestaan. In de bovenbouw deed ik voornamelijk creatieve lessen en in de onderbouw rekenlessen. Natuurlijk kan ik uitgebreid van dag tot dag vertellen wat ik allemaal heb beleefd. Dat wordt een veel te lang verhaal. Uganda is fantastisch, mijn stage was adembenemend en onbeschrijfelijk. De sfeer in p3 was bijvoorbeeld niet optimaal. De kinderen hadden moeite met communiceren en samenwerken. Door verschillende lessen en spelletjes die de groepssfeer vergroten zag ik na 3 maanden echt resultaat. P3 werd een klas.
In P3 gaf ik verschillende vakken en kreeg ik de ruimte en tijd om uit te pakken. Tijdens rekenen veranderde de klas in een restaurant, bij godsdienst speelde we een toneelstuk, ik danste en zong volop, de kinderen maakte de stoerste creaties bij handvaardigheid en het mooiste van alles was: ik zag kinderen die vooruit gingen en plezier hadden. Plezier staat echt centraal in mijn onderwijs/ lessen. Dat is in Uganda helemaal geslaagd. Op mijn facebook www.facebook.nl/derkvoorUganda staan uitgebreide verslagen van mijn lessen en wat ik allemaal heb gedaan. Veel meer als dat ik hier kan beschrijven. Heb je interesse voor een stage naar Uganda, kijk dan zeker even op deze Facebook.
Wat nog wel goed is om te weten: de eerste dagen op je stage zullen nieuw zijn. Nieuwe indrukken en er gebeuren veel dingen waar je niet op gerekend had van te voren. Je moet het allemaal maar laten gebeuren en vanzelf merk je dat het allemaal steeds makkelijker gaat. Uganda is een uitdaging, maar je vult je rugzak zo ontzettend, dat je hier je hele leven nog profijt van hebt. Ik heb mijzelf zo ontwikkeld en ik heb mij zo gelukkig gevoeld in Uganda. Ik kan trots zijn op mijzelf, maar vooral op de kinderen.
Halen en brengen
Het klinkt nu misschien alsof ik alleen maar het één en ander heb kunnen brengen. Toch kun je ook heel veel halen uit Uganda. Zoals ik al zei je creativiteit wordt sterk vergroot, dit moet wel in Uganda. Je doet ideeën op, die je in Nederland weer kunt gebruiken. Daarnaast moet je in Uganda wel werken aan de groepssfeer in een klas. Je leert te kijken naar een proces en probeert de sfeer te verhogen door middel van een methode die aanwezig is. Je pedagogische competentie krijgt dus een boost. Je gaat zelf lessen ontwerpen, je leert meer dan ooit om te werken aan een doel zonder dat je een methode hebt. Dit vraagt creativiteit, maar ook vakkennis. Vakkennis hebben de leerkrachten in Uganda wel, ze zijn slim en weten veel.
Eigenlijk kan ik nog uren doorgaan. Nogmaals kijk op mijn facebook en....
Als het kon zou ik morgen weer terug gaan. Echt pak die kans. Ga naar Uganda. Ga genieten. Ga leren. Ga de uitdaging aan. Geef de kinderen het plezier, wat je er zelf ook zeker uit gaat halen!
There has been error in communication with Booktype server. Not sure right now where is the problem.
You should refresh this page.